کلید فاصله
رادین بعد از جندین بار تلاش برای کندن کلید فاصله کیبورد٬ بالاخره دیروز موفق شد اون رو طوری بکنه که دیگه قابل نصب مجدد نباشه الان با چه مشقتی! دارم تایپ میکنم!
کاش یکی هم کلیدهای فاصله بین دلها رو میکند!
رایان نامه؟
من واقعا نمی فهمم چه اصراریه که برای اختراعات نو و تکنولوزی های نوین معادل فارسی ( پارسی؟) پیدا کنند؟
چند سال دیگه که بچه های این دوره با این واژه ها بزرگ شدند دیگه حتی یه کلمه از زبان مردم دنیا رو نخواهند فهمید!!
هر چه جهان به سوی برقرای ارتباط و کم کردن فاصله هاست ما به دنبال انزوا و دور شدن هستیم!
یعنی اگه ما به جای کامپیوتر گفتیم رایانه و به جای ای -میل٬ رایان نامه دیگه زبان پارسی رو پاس داشتیم و همه چی تموم شدیم!
به جای آموزش مردم برای استفاده درست از واژه های موجود٬ باید حتما نبوغ به خرج داده و کلمات جا افتاده و رایج بین مردم دنیا رو یه جوری بپیچونیم که هیچکس سر در نیاره که داریم چی می گیم!
من مخالف حفظ زبان مادری نیستم اما آخه زمان مادر ما که رایانه و رایان نامه و کش لقمه نبود که ما بخواهیم حفظش کنیم!!!
یلداتون مبارک
این همزمانی کریسمس و یلدا هم بی مصلحت نیست. تمام شهر رو آذین بستن٬ درختها و خونه ها همه چراغونی شده٬ مردم همه مشغول خرید خلاصه خیلی فضای پر شور و حالیه اونا میگن برای کریسمس و سال نو ما میتونیم از این همه انرژی برای بلندترین شب سال استفاده کنیم.
خوش به حال اونائی که دور همند و از دور هم بودنشون لذت میبرن.
به امید اینکه یلدای ایران هم با شروع زمستان به پایان برسه.
لبخندهاتون به شیرینی هندوانه و دلهاتون اناری باشه
صد ساله
امروز توی رادیو با آقائی مصاحبه می کردند که ۱۰۰ ساله بود و به تنهائی در آپارتمان خودش زندگی
می کرد. اینکه صد ساله باشی و به تنهائی زندگی کنی شاید زیاد عجیب نباشه!
اما اینکه صد ساله باشی ٬ تنهائی زندگی کنی و از تکنولوژی روز لذت ببری یه کم عجیبه دیگه نه؟
خلاصه اینکه این آقا عاشق عکاسیه ٬ از لپ تاپش برای چک کردن ایمیل و اخبار استفاده می کنه احتمالا توی فیس بوک هم عکسهاشو آپ لود می کنه٬ و هر روز از طریق اسکایپ با دخترش که در شهر دیگری زندگی می کنه صحبت می کنه
جالب بود به خبرنگار میگفت: میدونی اسکایپ چیه؟! هر روز با دخترم صحبت می کنم.
نوه اش براش لپ تاپ رو خریده و همه اینها رو خودش یاد گرفته و آموزشی ندیده .
من که همیشه وقتی اینجور چیزها رو میشنوم یا می بینم ناخود آگاه مقایسه می کنم با خودمون و اطرافیانمون و البته همیشه افسوس میخورم!
اینجا با افرادی بر می خوری که اصلا سن بجز یه عدد براشون مفهوم دیگه ای نداره٬ بالارفتن سن براشون به معنی محدودیت و ناتوانی نیست. پارسال توی کلاس یوگا٬ خانمی که شاید ۷۰-۷۵ سالش باشه با افسوس می گفت: این هفته نتونستم برم اسکی... یه کمی زانوهام درد می کرد.
جایزه بزرگ!
یه خانم نسبتاْ مسنی بود که توی رستوران هتل کار می کرد٬ هر وقت برای صبونه می رفتیم و رادین رو میدید که خوابیده٬ لبخندی می زد و می گفت: بچه که خوب شیر خورده باشه راحت می خوابه و مادرش هم راحته... من هم بچه هام خیلی خوب می خوابیدند و من به کارهام میرسیدم و ...
یه روز سر صحبت رو بیشتر باز کردیم و گفت که از هنگ کنگ اومده و بچه هاش همه تو کانادا بدنیا اومدند و الان همشون سر خونه و زندگی خودشونند و داره نوه دار می شه و...
پرسید شما بک گراوندتون چیه؟ ( تا جائی که متوجه شدم اینجا کسی نمی پرسه : ور آر یو فرام؟! یا همون از کجا اومدی؟ می پرسند اصالتاْ کجائی هستی؟) وقتی شنید ایرانی هستیم یه دفه گل از گلش شکفت و گفت آهان... ایرانی ! شنیدم پرزیدنتتون!! به هر کی بچه دار بشه یک میلیون دلار !!!! میده...
گفتیم: به ... خبرها چه زود میرسه!
کلی طول کشید تا فرق بین یک میلیون دلار و یک میلیون تومن رو بفهمه بعدش گفت: همش ۱۰۰۰دلار؟! اینجا که دولت سالی ۱۲۰۰ دلار میده!!!
گفتیم : بله پس چی فکر کردی؟ فکر کردی ما یه میلیون دلار رو زدیم به جیب و راه افتادیم دور دنیا
شیر
چقدر خوبه که هر چند بار که گرسنه میشی٬ با ولع و لبخندی بر گوشه لب٬ شیر بخوری ! بدون اینکه بگی:
- بازم شیر؟!!!
- ما که تازه شیر خوردیم!!
- الان اصلا میل شیر ندارم!
- شیر هم شد غذای ایتالیائی؟!
- فقط همین شیر درست کردن رو بلدی؟!
- با چه سسی؟!
- شبیه شیر شدم از بس شیر خوردم!
- من اصلا گرسنه ام نیست! ( بدتر از کتک زدن برای یه مادر :)
- دیگه چی میتونی درست کنی؟!
- نمیشه زنگ بزنیم پیتزا بیارن؟
- خیلی وقته رستوران نرفتیم ها!
- باااااشه... میخورم ٬ دیگه چاره ای ندارم!
- اصلا اسم شیر رو نیار!
- اسم شیر میاد میخوام...
- تو این سابت ها بگرد ایده بگیر دیگه!!
...
چی درست کنیم ؟یه سوال اساسی تو زندگی بعضی از خانمهاست .
شام و ناهار امون نمی ده به آدم ! هنوز ظرفهای ظهر خشک نشده باید شام شب رو بار بذاری! و الامان از وقتی که بچه آدم ایرادی هم باشه که دیگه...
البته شاید همین وسواس برای درست کردن غذائی که باب میل بچه ها باشه باعث میشه که بچه ها فکر کنند مادرشون بهترین دستپخت رو داره و بعد از گذشت سالها هنوز مزه قرمه سبزیه ( لازانیایه!) مامانشون زیر دندونشونه